هفت بتي كه پيامبر به جنگ آنها رفت
مشخصات كتاب
شماره كتابشناسي ملي : IR(ايران) 85-1812 سرشناسه : پديدآورصدر، موسي عنوان و نام پديدآور : هفت بتي كه پيامبر (ص) به جنگ آنها رفت/موسي صدر منشا مقاله : (26 فروردين 1385):ص 7كيهان توصيفگر : سيره نبوي توصيفگر : محمد (ص)، پيامبر اسلام
اشاره
45 سال پيش مجله لبناني النهج مورخ چهاردهم سپتامبر 1960 (23 شهريور 1339) مقاله اي از امام موسي صدر به مناسبت ميلاد رسول اكرم منتشر كرد. از آن جا كه اين مطلب حاوي نكات بديع و تازه اي مي باشد به فارسي برگردانده شده و تقديم مي شود.
هفت بتي كه پيامبر به جنگ آنها رفت
ذهن آدمي از سپيده دم آفرينش، همواره در پي شناخت بوده است. از همين رو در طي هزاران سال در خود وپيرامون خود، به كشف ناشناختهها پرداخت و با تلاشي جانكاه در پي حقيقت گشت. آنچه بيش از همه آدمي را به تكاپو وا ميداشت و او را به انديشيدن بر ميانگيخت، ترس او بر سرنوشت خويش بود. زيرا كه خود را در جهاني پر سطوت، كه از زمين وآسمان بر او دشمناني بزرگ را چيره ميكرد، ناتوان ميديد، وياراي برابري با آنها را نداشت. امنيت وثبات دو انگيزه ژرف ودو هدف دور دست او، در پس نگاههاي خيره وترسان او در معماي طبيعت، بودند. براي تحقق امنيت وآسايش تنها دو راه پيش رو داشت:1- چيرگي بر طبيعت2- سازش با طبيعت از هر راه ممكني.چون در آن دوران از تحقق امر نخست فرو مانده بود، به اكراه، به كوشش براي تحقق امر دوم تن داد. از اين رو به بندگي اوهامي گوناگون پرداخت كه خود آنها را خلق كرده بود. اين امر در قرآن كريم و همچنين در تاريخ اديان وعقايد به وضوح ديده ميشود.جهل كه در آن هنگام دليل موجهي بود، در روزگاران دير پاي دوره بت پرستي، مايه دوري انسان از جايگاه والايش بود. مقصود ما از بت پرستي، مفهومي اعم از نظام شرك آلود